, gdyż dziś musiałam ją uśpić. Mimi strasznie schudła, ważyła raptem 470g, było czuć wszystkie kostki. Jak dla mnie choroba zaczęła się jakieś 2 tyg. temu, myślałam, że to przeziębienie, Zaczęły ropieć jej oczka i pod noskiem miała kilka razy coś, jakby zaschnięte kozy. Niestety z dnia na dzień słabła i chudła, pomimo że jeszcze wtedy jadła. Najchętniej leżała na poduszce pod kaloryferem. W niedzielę pojechaliśmy do weterynarza, ten chociaż był szczery, że nie zna się na świnkach i podał jej 2 zastrzyki (witaminy i przeciwbólowy). W poniedziałek trafiłam do innego weterynarza, który stwierdził, że mogą to być nerki. Mimi otrzymała kroplówkę, witaminy i antybiotyk. Miałam wrażenie, że jej stan się jakby poprawił, bo nawet miała wieczorek apetyt, podjadała sporo rzeczy.Wczoraj znów wizyta i powtórka zastrzyków ale nie było już poprawy, nie chciała jeść więc karmiłam ją strzykawką. Dziś rano pojechałam do weterynarza, który jest polecany/rekomendowany przez Forum. Pani nie błądziła dając zastrzyki po omacku tylko zaczęła od USG, potem badanie krwi, które były b. złe (min. wynik ALP 402 przy normach 55-108) i diagnoza: wątroba i nerki praktycznie nie pracują, świnka bardzo się męczy i propozycja szybkiej eutanazji. Nie takiej diagnozy oczekiwałam, ale nie chciałam męczyć mojej Mimi, z takimi wynikami pewnie męczyła się i tak już od kilku dni. Ponieważ nie dawało mi spokoju skąd takie wyniki, Pani poinformowała mnie, iż pewnie się czymś zatruła ale aby upewnić się na 100% jaka jest przyczyna to tylko przez sekcję. Na sekcję się nie zdecydowałam, ale siedzę w pracy i cały czas mi chodzi po głowie co mogłaby zjeść aby ją to zabiło? Jadła owoce, warzywa, nać z marchwi, nać pietruszki - wszystko ze sklepu. Karma była zazwyczaj Versala-laga cripsy, ostatnio Vitapol.Przede mną jeszcze powrót do domu i poinformowanie dzieci. A mi zaraz głowa pęknie, bo w głowie mam cały czas obraz jak ona leży spokojnie z tymi otwartymi oczkami, taka spokojna. Zaproponowano mi abym ją zostawiła, oni się resztą zajmą. I teraz chodzi mi po głowie czy dobrze zrobiłam, czy nie zadzwonić tam i powiedzieć, że jednak ją zabiorę bo chcemy wspólnie z dziećmi ją pochować w lasku pod naszym domem
Bierz, daj dobry dom. Nie patrz na wiek, bo to się nie liczy! 
Takie "dorosłe" świnki potrafią się tak mocno odwdzięczyć za nowy (może lepszy?) dom, że sobie nie wyobrażasz.