Cavia.pl – świnki morskie

Wiem, że normalne jest że tęsknie, ale może to zabrzmi dziwnie, śmierć mnie prześladuje Najpierw umarł mój piesek Czikuś (stąd mój login) ;( później babcia D: a wczoraj świnka Tosiek. Mam jeszcze Milka, który również tęskni za Tośkiem Nie mogę normalnie myśleć, jestem strasznie przygnębiona... Pomóżcie....

Z góry mówię, że to, co napiszę, nie będzie takie, jak zapewne 99% użytkowników tego forum - czyli posty typu "ojej, będzie dobrze, współczuję <3", "trzymaj się :*", "wszystko będzie ok " itd.
Zwierzaki umierają po kilku czy kilkunastu lkatach życia i to jest całkowicie normalne i naturalne. Rozumiem, że rozpaczasz, ale kupując jakiekolwiek zwierzę musisz mieć w świadomości, że ono kiedyś umrze. Trochę poboli i przestanie, z doświadczenia wiem, że tak bywa ze zwierzętami.
Natomiast babcia - wiesz, ludzie umierają ze starości i to też jest naturalne. Nikt nie jest w stanie tego zatrzymać. Niestety, umierają nie tylko ze starości...pomyśl też o tym i ciesz się tym, że babcia mogła dożyć kilkudziesięciu lat. Nie wszyscy mogą, nie wszyscy mają takie szczęście.

Dziękuję za odpowiedź, chciałabym tylko dodać, że moja świnka miała tylko trzy miesiące.

Witaj,
a ja powiem to co zawsze się mówi - strasznie mi przykro i wiem co czujesz. Mimo, że wiemy iż każdy kiedyś umrze czy to człowiek czy to zwierzę to kiedy przychodzi ten moment trudno to zaakceptować. Moja świnka zmarła 03.12.2013 r. i nadal strasznie za nią tęsknie choć ból jest już trochę mniejszy. I taka jest kolej rzeczy, na zawsze będzie w mojej pamięci i sercu ale ból z czasem minie, zwłaszcza jak ma się inne zwierzaki - w końcu dla nich trzeba dalej się starać Pozdrawiam.

No tak, odpowiedź poszczególnych osób jest ściśle związana z tym, z jakiej perspektywy patrzą. Oczekuję zaraz tłumu mówiącego "wszystko będzie dobrze"

A ja DOKŁADNIE wiem co czujesz. Mam dokładnie to samo tylko że w każde święto lub weekend, do teraz boje się świąt.
Moje pierwsze zwierzątko kot, uciekł i zaginął w wakacje, przez mojego tatę który trzymał go w klatce przez całą noc a następnie wypuścił w domu, kiedy tylko drzwi się otworzyły wyparował z domu do lasu i nigdy nie wrócił, miałam 6 lat.
Moja złota rybka umarła w dzień mojego przyjęcia do liceum(właściwie to umarła po moim ostatnim 3 życzeniu, chciałam się dostać do najlepszego liceum w mieście, możecie wierzyć lub nie ale spełniła moje 3 życzenia i zmarła, czego oczywiście nie miałam pojęcia że tak się stanie)
W Boże Narodzenie zachorowała i umarła po 2 dniach moja 1 świnka, w następną Wielkanoc zagryziono mojego psa( a wiadomo jak to jest w święta, ciężko z lecznicą i weterynarzem a zwłaszcza 7 lat temu, dlatego to takie straszne, bo nikt Ci wtedy nie chciał pomóc)w następne wakacje umarł mój dziadek, następnie w moje urodziny umarła nowa świnka i to był weekend, następna umarła 3 maja, mój drugi dziadek umarł w czasie ferii zimowych, następny pies znowu w wakacje, a teraz znowu w ferie zimowe umarła moja najdroższa świnka Kadi. Mimo wszelkich prób uratowania chociażby jednego z nich wszystkie zwierzęta umarły po udanych operacjach.
I jak tu nie pomyśleć że śmierć mnie nie prześladuje we wszelkie wolne od pracy weterynarzy dni? Nawet jeżeli pracują to ciężko się do nich dostać i wcale im na niczym nie zależy bo mają wolne.
Czasem myślę że los nie chce żebym miała jakiekolwiek zwierzęta...