Cavia.pl – świnki morskie

Dobrz ,ok obiecuje Wam ,ze juz nigdy wiecej nie spotkam swojej swinki z inna ,jesli juz jak cos to dokupie samiczke.

Nie chodzi o obiecanie nam, bo to nic nie daje, ale o to, żebyś ty postępowała prawidłowo i nie narażała świnek na tęsknotę i uczucie rozłąki po ich spotkaniu.

nie bede narazal swojej swinki na tesknote dzieki wam zrozumialem ze robie zle

...To dobrze, ale to trochę dziwne, bo wygląda to tak jakbyś mówił to, byśmy się odczepili. Mam nadzieję, że mówisz serio. Dokup z hodowlii lub zaadoptuj koleżankę i wszyscy się ucieszą.

kin28 juz starczy,nie draz tego tematu bez konca.

teraz kin28 mowie to na powaznie nie zartuje daje wam slowo

Ok, tylko napisałam tak, bo tak to wyglądało, takie moje poglądy Jeśli tak, to ok.

Witam.
Po pierwsze jestem tu nowa, a po drugie moje świniaczki mają na imię Helga i Helena.
Mam pytanie, otóż od dwóch tygodni dziewczyny są razem w klatce. Ich spotkanie nie było najmilsze, przez godzinę świnki latały w powietrzu, teraz jest już ok, ale każda zajęła strategiczny punkt w klatce(100cm), nie śpią razem, a wręcz przeganiają się ze swoich miejsc. Helenka lubi podskakiwać, bawić się, a Helga cały czas burczy i czasem nawet kopniakiem odgoni Helenkę(są mniej więcej w tym samym wieku), Helga w ogóle jest małym przestraszonym dzikuskiem. Krew się nie leje, ale pełnej zgody nie ma.
Jednak wczoraj zauważyłam, że Helga zaczyna naśladować Helenę, kiedy wzięłam je do miziania Helenka zwyczajowo zaczęła lizać mnie po ręce, po chwili niepewnie zrobiła to Helga, kiedy Helenka znalazła kolejny labirynt z koca, po chwili również niepewnie zrobiła to Helga. I kiedy odłożyłam Helenę do klatki, by zająć się Helgą obie świnki zamarły, a potem usłyszałam dziwne odgłosy jednej i drugiej, tak jakby się nawoływały. Ucieszyłam się, ale gdy już obie były w środku Helga znowu zaczęła burczeć. I przepychanki nadal trwają i stąd moje może głupie pytanie, ale czy jest nadzieja, że one kiedyś skończą te bójki i w pełni się zaakceptują(dopiero poznaję moje świnki i zalezy mi żeby zrozumieć ich zachowanie), chciałabym adoptować jeszcze jedną, ale boję się, że wtedy się pozabijają.

Ja tam i tak Ci zazdroszczę, że są w jednej klatce przynajmniej. U mnie stoją dwie wielkie klatki bo się chłopcy nie pogodzili jednak. Kubisław jest po prostu nietolerancyjny i za nic nie akceptuje Dyzia. Wszystkie inne świnki są be dla niego. Mimo tego że Kubiś jest młodszy to daje do wiwatu starszemu. Na początku myślałam żeby może oddać Kubę ale nie potrafię... Serce by mi pękło chyba jakbym miała któregoś oddać... A u Ciebie myślę że się dziewczyny w końcu dogadają kiedyś

Z tego co piszesz dziewczyny są na dobrej drodze! Daj im czas.
Postaw się w ich sytuacji, mieszkasz sobie w swoim mieszkanku, masz swoje kosmetyki i inne kobiece przybory (u świnek odpowiednikiem jest np. miska), któregoś dnia do Twojego domu przychodzi inna kobieta i mówi, że od dziś wszystko będzie WSPÓLNE! Wspólna szminka, wspólny tusz do rzęs (to tylko przykłady), pewnie nie raz byście się pokłóciły, może nawet trochę poszturchały, ale w końcu byście ustaliły, która używa czego pierwsza. Podobnie jest ze świnkami...