Nasza świnka szuka męża ;)

[nika0209]

Wiesz, moi rodzice, choć na emeryturze, tę właśnie szkołę kończyli. Tam więc kontroli i przeglądom poddawana jest Jessie. Dobranoc Dziewczynko

[nika0209]

Ty pewnie nie wiesz, że na Ursynowie jest Klinika wet? Na SGGW!

[martuś]

Teraz to chyba nie ważne kto, gdzie i dlaczego Najważniejsze, że nie chcesz już rozmnażać Jessi Ale o koleżance pomyśl - Jessi będzie szczęśliwa z przyjaciółką a i Wy będziecie mieli więcej radości z posiadania wesołych świnek

[Asia909]

bosz jakie dziecko XD
Z calego serca wspolczuje Twojej swince biedula...

[Susłowata]

Ech, no przepraszam, we wcześniejszym poście mnie poniosło...
Tyle, że tak zaczynają pseudohodowcy...
Widziałam już na ptasich forach np. ogłoszenia typu "połączę moją świnię z czyimś knurkiem, świnka zdrowa, nie dawno kupiona w sklepie" i wypowiedzi "fachowców": ja chyba ze 100 świnek już odchowałem i się znam, więc nie pisz bzdur, że ot tak rozmnażać się nie powinno"
Tym bardziej, że śledzę wątki adopcyjne na Caviarnii i wiem, jak sprawa wygląda - kilka porzuconych na śmietniku, w autobusach czy parkach świnek, kilkanaście chorych, kilkadziesiąt biednych prosiów szukających dobrych domków... No i sklepy zoologiczne... Świnek, które nie mają dobrej opieki na świecie jest zdecydowanie za dużo i to właśnie z winy pseudohodowców, których jest strasznie dużo. Mają domowe namnażalnie, gdzie potrafią trzymać i 50 świnek w koszmarnych warunkach, samce nie są porozdzielane z samicami, młode rodzą się non stop, nikt tego nie kontroluje... Samiczki umierają z wycieńczenia, samczyki biją się o terytorium i samice do utraty tchu, młode są zadeptywane przez starsze świnki...
A zaczyna się niewinnie, od jednej parki...

Lepiej więc adoptować, nie? Ja sama mam samczyka z zoologa i wiem, że napędziłam jedną z takich "hodowli"... Ale sama powoli przymierzam się do adopcji drugiej świnki
Przytoczę hasło SPŚM: NIE KUPUJ - ADOPTUJ!

A Ty Asia - daj już spokój

[martuś]

Co do bezsensownego rozmnażania to wtrącę swoje 5 groszy
Moja jedna ze świnek jest adoptowana z SPŚM. Jej matkę odebrano w zaawansowanej ciąży. Świnka po dwóch dniach w domu tymczasowym urodziła 4 małe szkraby. Z racji braku kontroli w dobieraniu par do rozrodu owa samiczka odeszła za TM w wieku ok. 1 roku na zawał. Niedawno dowiedziałam się, że brat mojej świnki (czyli syn wspomnianej samiczki) również pomaszerował za TM w wieku 2 lat. Miał wadę serca i niewydolność nerek. Osoba, od której została odebrana matka moje Nutki miała bodajże 12 lat i bardzo podobały jej się małe świnki. Więc sobie rozmnażała jak chciała... Były odebrane 3 samiczki (w ciąży) i samczyk. Jak świnki trochę podrosły to dziewczynka wyniosła je do obory...A "rodzice" stwierdzili, że ich dziecko wie co robi.
Takich świnek z zoologa też nie powinno się rozmnażać bo nie wiemy czy nie mają jakiś ukrytych wad genetycznych, które wyjdą w następnym pokoleniu.
PS ten post nie jest napisany ze złości w Twoją stronę tylko przytoczyłam "swój" przykład

[nika0209]

Susłowata, dzięki za ten post Zrobiło się sympatyczniej. Dodam tylko, że przenigdy nie miałam i nie mam namiaru zakładać choćby najmniejszej hodowli. Stara prawda głosi, że to co żywe, dla lepszego funkcjonowania, powinno raz w życiu urodzić. Z tego powodu i dlatego, że chciałyśmy mieć dla Jessie córkę, a nie kumpelkę, chciałam dopuścić świniaka. Konstruktywni mnie przekonali - kupię lub adoptuję. Długo szukałam świnki. Nie chciałam krzyżówek, dlatego szukałam gładkowłosej. Jak znalazłam w sklepie zoologicznym, to już nie mogłam odejść. Bałam się kupić, bo miłośnicy świnek z którymi rozmawiałam uprzedzali o krzyżówkach, chorobach, etc.. Nie chciałam kupić dziecku świnki, która mogłaby umrzeć po miesiącu. Ale miłość do tej trikolorki była od pierwszego wejrzenia. A radość córki i jej troska o zwierzątko - trwają do dziś i są bezcenne. Dlatego nie skrzywdzimy Jessie. Jest pod opieką lekarzy z wydziały wet na SGGW. Chyba NAJ miejsce. Dodam, że jako córka wetów miałam w swojej "stajni" jeże, zające, bociany, jastrzębie, jelenie, sarny, bociany, psy, koty, nutrię, szynszyle i wiele innych. Raz nawet jako przedszkolak zataszczyłam po kryjomu lisa do przedszkola - była afera Wszystkie zwierzaki były albo ratowane i wypuszczane na wolność, albo żyły u nas do naturalnej śmierci. Wiem zatem co nieco o zwierzakach i bardzo je kocham. Ale nie mam przegięcia - nie zwożę psów do domu, bo nie mam na to ani siły, ani warunków. Ale zbieram czasem rozjechane psy z ulicy, wiozę do znajomych na SGGW, tam je operują i oddajemy do adpocji wśród znajomych i znajomych znajomych. Takie tam małe pogotowie. Pozdrawiam

[nika0209]

Dziewczyny, tak naprawdę my ludzie też powinniśmy odwiesić swoje zapędy prokreacyjne na kołek na strychu. Dawniej dzieci chore umierały. Dziś ratuje się 450g dzieci, które wyrastają na "zdrowych" ludzi. Niestety kolejne pokolenia też są już obciążone, słabsze. Moja córka w wieku 2,5 tygodnia miała operację usunięcia przetrwałego przewodu jelitowo-żółtkowego. Wada rozwojowa, a nie genetyczna. Dawniej już by jej nie było. Ale czy jak postanowi mieć dzieci to można jej będzie tego zabronić?! A co powiecie o karłach, którzy łączą się w pary i postanawiają mieć dzieci?! I innych ludziach, świadomych obciążeń i 90% ryzyka dziedziczenia decydujących się na posiadanie potomstwa? Ech, temat rzeka... Leżałam w CZD... widziałam i cierpiałam...

[Kocixu]

Wiedziałam, że ten temat oburzy całą cavie. Skoczę po popcorn.

[nika0209]

Piękne motto!